NETTİN MEHMETİMİ KAPILI YOLAK AĞIDI / Teyfik KARADAŞ

NETTİN MEHMETİMİ KAPILI YOLAK AĞIDI / Teyfik KARADAŞ

Kahramanmaraş’ın Tanır Köyünde Molla Ali lakabıyla bilinen Ali Güzel adında bir vatandaş yaşamış. Tanır Köyü Orta Torosların Doğu Toroslarla kesişim noktasında yer alan Şahin Kayası dağının güney eteklerinde yer almaktadır. Köyün arazisinin büyük bir kısmı dağlar, taşlar ve ormanlarla kaplı olduğu için köy halkı geçimini hayvancılık yaparak sağlarmış.

Molla Ali köyün yoksul insanlarından biriymiş. Ne ekilip biçilecek kadar arazisi nede geçimini sağlayacak kadar hayvanı varmış. Molla Ali geçimini kendi köyündeki varlıklı insanların işlerinde çalışarak elde ettiği gelirle sağlamış. Molla Ali yaşı kemale erince kendi köylerinden bir kız ile evlenerek yuvasını kurmuş. Bu evliliklerinden nur topu gibi bir erkek çocukları olmuş. Çocuklarının adını Mehmet koymuşlar. Annesi Mehmet’i zor şartlar altında büyütmüş. Mehmet’te köyün diğer çocukları gibi sokaklarda oynamaya, düğünlerde güreş tutmaya başlamış. O günkü şartlarda köylerinde okul olmadığı için Mehmet altı yedi yaşlarında iş hayatıyla tanışmış. Bahçeye bağa babasıyla birlikte gidip gelmeye başlamış. Mehmet ahlaklı bir çocuk olduğu için küçük yaşta köy halkının sevgi ve saygısını kazanmış. Bütün köy halkı Mehmet’in ahlakına, çalışmasına imrenmeye başlamış…

O zaman Tanır Köyünde Osman Kâhya namıyla veya Aşık Osman lakabıyla bilinen Osman Kurtoğlu isminde bir vatandaş yaşamaktadır. Osman Kâhya köyde yıllarca muhtarlık yapmış varlıklı ve ağa karakterli bir insanmış.  Köye gelen devlet memurlarından, satış yapmaya gelen çerçilere kadar her türü insan Osman Kâhyanın evinde, çadırında misafir olurlarmış. Karakolda, mahkemede işi olan insanlar Osman Kâhyayı bulurlarmış. Köyün geçim sağlayamayan gariban, fakir insanları Osman Kâhyanın işinde çalışarak karınlarını doyururlarmış…

Osman Kâhya ile Molla Mehmet’in hem dostlukları hem de akrabalıkları varmış. Mehmet on iki on üç yaşlarına gelip ergenlik çağına girince babası Mehmet’i Osman Kâhyanın yanına oğlak çobanı olarak vermiş. Mehmet’te artık çalışıp, aile ekonomisine katkı sağlayacağı için çok mutlu olmuş.

Osman Kâhyanın davar sürüsü kışın köyde, yazın Belen Oluk Yaylasında otlarmış.  Mart ayı geldiğinde keçiler oğlaklarını doğurmuş. Nisan ayı geldiğinde Mehmet düşmüş oğlakların ardına. Oğlakları köye yakın çayırlık çimenlik yerlerde başlamış gütmeye…

Mayıs ayının sonunda yayların karı eriyip mor sümbüller, çiğdemler çiçek açmaya başlayınca Osman Kâhya yüklemiş yükü, Belen Oluk Yaylasına göçmüş. Mehmet’te katmış oğlak sürüsünü önüne. Osman Kâhya ile birlikte gitmiş Belen Oluk Yaylasına. Belen Oluk Yaylası Deli Höbek Tepesinin arkasında yer alan meşhur bir yayladır. Etrafı sedir, ardıç ve çam gibi balta girmemiş ormanlarla kaplıdır. Pınarların oluklarından akan sular içen insanların dişlerini sızlatmaktadır. Çakşır, kenger, üçgül gibi besin değeri yüksek otlarla beslenen keçiler bol süt vermekteymiş. Bu sütlerden yapılan tereyağı, peynir ve çökelek gibi ürünler Kahramanmaraş’ta satılarak evin geçimini, çalışanların maaşını sağlanmaktaymış…

Mehmet’te Belen Oluk Yaylasında oğlakları otlatmaya başlamış. Oğlakları sabah dağlara götürüp kuşluk vakti, ikindin götürüp akşam çadıra getirirmiş. Diğer boş zamanlarda da istirahat edermiş. Mehmet her sabah olduğu gibi o sabahta katmış oğlakları önüne Tanır Köyü ile Döngel Köyü hududunda yer alan Kapılı Yolak mevkiine doğru götürmüş. Kuşluk vakti olunca oğlak sürüsü çadıra gelmiş ama Mehmet gelmemiş…

Osman Kâhyanın çocukları ve diğer çobanları Kapılı Yolak mevkiline doğru Mehmet’i aramaya gitmişler. Bağırmışlar, çağırmışlar fakat Mehmet’i bulamamışlar. Oğlak gütmek zoruna gidip, köye mi kaçtı acaba diyerek köye haber salmışlar. Aramalar, taramalar sonucu Mehmet’in köyde de olmadığı anlaşılmış. Mehmet’in köyde de olmadığı anlaşılınca Jandarma karakoluna haber verilmiş. Kahramanmaraş il Jandarma Komutanlığından gelen yüzlerce asker bölgenin her tarafını delik deşik etmiş aramış ama Mehmet’i bulamamışlar. Tanır, Döngel, Tekir, Çağlayan Köylerinden gelen binlerce vatandaş Belen Oluk Yaylası ve civarındaki her taşın her ağacın altını bir bir aramışlar fakat Mehmet’i onlarda bulamamışlar. Bütün çabalara rağmen bulunamayınca Mehmet’ten tamamen umut kesilmiş…

Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. Molla Ali’nin oğlunun acısıyla psikolojisi bozulmuş. Mehmet’i bulma ümidiyle dağlarda taşlarda dolaşmaya başlamış. Mehmet bulunamayınca kırk gün sonra köyde gıyabi olarak cenaze namazı kılınmış.  Kaybolmasından bir yıl sonra Çırak Ahmet lakabıyla bilinen Ahmet Bozkurt tarafından Kapılı Yolak civarındaki yüksek bir kayanın dibinde Mehmet’in kemikleri ve ayakkabıları bulunmuş.

Aradan yetmiş yıldan fazla bir zaman geçtiği halde Mehmet’in kendisinin mi kayadan düştüğü, başkaları tarafından mı atıldığı konusundaki sır perdesi hala çözülememiş. Bu hadise failli meçhul cinayetler arasındaki yerini adliye arşivinin tozlu dosyaları içinde muhafaza etmektedir.

Mehmet’in ölümüne annesi, babası, akrabaları kadar da köy halkı üzülmüş. Hatta civar köylerin insanla da üzülmüş. Bu acıklı olayla ilgili, Tanır Köyüne komşu Döngel Köyünde yaşayan Töme Durmuş lakabıyla bilinen Durmuş Celayir “Nettin Mehmet’imi Kapılı Yolak” adında bir ağıt yakmış. Bu ağıtı düğünlerde bayramlarda söylemiş. Kısa bir süre sonra kendisi de vefat etiği için ağıt yazılı olarak kayda alınmamış. Dilden dile söylenerek günümüze kadar gelen aşağıdaki dörtlükler tarafımdan kaynak kişilerle birebir görüşülerek derlenmiştir.

Dağlarda olur taraklı 
Oda herkese gerekli
Her kimlere sorsan bilir
Mehmet’im sarı yelekli  

Çocuğun önünde yüz elli oğlak
Çağırdım çağırdım duymadı kulak
Nettin Mehmet’imi Kapılı Yolak
Yitirdim yavrumu bulamam gayrı

Kapalı yolaktan kesmişti dalı
Salını salını gelmedi Salı
Nettin Osman Kâhya tomurcuk gülü
Yitirdim Mehmet’i bulan olmadı.

Tanır elinden bir çocuk yitmiş
Düşünün emmiler nereye gitmiş
Korkarım yavruyu Çerkez al gitmiş
Yitirdim yavrumu bulan olmadı

Kaynak Kişiler: Mehmet Karadaş (Yaş 84)    Bayram Karadaş (Yaş 80)